Gerheserheide Leopoldsburg (B) September
Vrouwelijke sikkelsprinkhaan verorbert de restjes van het mannetje na het paren

Sikkelsprinkhaanmannen brengen een zogenaamde spermatofoor (spermapakketje) over op het vrouwtje. Dat bestaat uit een ampul met sperma en de spermatofylax, een geleiachtige massa die rijk is aan eiwit. Als het mannetje dit pakket bij de legboor van het vrouwtje heeft afgezet, steekt ze haar kop tussen de poten en eet ze de spermatofylax op. Terwijl ze aan het eten is, vindt de bevruchting plaats. Wanneer het mannetje royaal is met zijn bruidsgift, zal het vrouwtje langer bezig zijn met eten en worden er meer eitjes bevrucht. Het opeten van de spermatofylax kan wel drie kwartier duren. Als die op is, eet het vrouwtje de, inmiddels lege, ampul op. Als ze niks anders te eten heeft, begint ze daar te snel aan en gaat kostbare sperma verloren. Maar het verhaal heeft nog een vervolg. Sabelsprinkhaanmannetjes zijn vrij berekenend bij het produceren van die bruidsgiften. Als er veel vrouwtjes zijn, maken de mannetjes een 'geschenk' dat net groot genoeg is om het sperma succesvol over te brengen. Zo kunnen ze veel vrouwtjes bevruchten in relatief korte tijd met minder energie. Zijn de vrouwtjes schaars, dan wordt alles op alles gezet om die vrouwtjes te bevruchten en kunnen de pakketjes wel twee keer zo groot zijn.
Bron: Natuurnotities

Fraai vastgelegd!

Groene sprinkhaan met kleine donkere stippels en lange dunne poten. Uniek is dat de achtervleugels achter de voorvleugels uitsteken. Ten opzichte van andere grote, groene sprinkhanen zijn de vleugels nogal smal. In de vlucht vallen de brede, bleekgroene achtervleugels op. Ze vliegen vaak enkele seconden en komen dan enkele meters ver.

Togerense Heide, september 2023. We komen er meerdere Sikkelsprinkhanen tegen van beide gslachten.

Mooi mannen en weer wat wijzer

Leuk, Mike en Willy.

Mooi sfeervol erop.