Ben deze ook tegengekomen tegen een muur waar licht op scheen.

De geelschouderspanner met zijn kanariegele borststuk is een gewone soort van bossen, struwelen en parken.
Voorvleugellengte: 16-20 mm. In de meeste gevallen onderscheidt het helder kanariegele borststuk deze spanner van de andere Ennomos-soorten. Verder vertoont de buitenste dwarslijn op de voorvleugel een vrij sterke kromming en bereikt deze lijn in een geleidelijke boog de voorrand. De afstand van deze lijn tot de vleugelpunt is in verhouding kleiner dan bij de andere Ennomos-soorten. Gewoonlijk is de middenstip duidelijk aanwezig. De grondkleur is doorgaans oranjegeel (soms donkerder) met een variabele donkere spikkeling; er komen echter ook vaalgele exemplaren voor.
Vliegtijd en gedrag
Half juli-half oktober in één generatie. De vlinders komen goed op licht.
Gelijkende soorten vlinder
Bij het geelblad (E. quercinaria) heeft de buitenste dwarslijn een kronkel bij de voorrand en is er geen contrast tussen het borststuk en de rest van de vlinder. Bij de essenspanner (E. fuscantaria) en de gehakkelde spanner (E. erosaria) is de buitenste dwarslijn veel minder gekromd; bovendien is bij de egalere gehakkelde spanner de middenstip vaag of afwezig. Beide soorten hebben een (licht)bruin borststuk. Zie ook de iepentakvlinder (E. autumnaria).

Een gewone soort van de zandgronden in het binnenland is de kleine herculesspanner, die opvalt door de goudkleurige tekening.
Voorvleugellengte: 14-17 mm. Rust met halfopen, boven de rug gehouden vleugels. De geringe grootte, de karakteristieke goudkleurige tekening en de grijze grondkleur zijn eveneens goede kenmerken; soms komen meer roodachtige exemplaren voor. Op de achtervleugel bevindt zich een duidelijke stip. De franje is opvallend geblokt. Het mannetje heeft geveerde antennen.
Vliegtijd en gedrag
Eind april-half juli in één generatie. De vlinders worden overdag soms van de waardplant opgejaagd. Ze komen ´s nachts in kleine aantallen op licht en gaan dan vaak naast de lichtval zitten. De vrouwtjes worden ook af en toe laat in de middag vliegend rond braamplanten waargenomen.

Hier de onderkant van de Gerimpelde spanner.

Voorvleugellengte: 10-14 mm. Verse vlinders hebben een olijf- tot grasgroene kleur, die echter snel vervaagt tot geelachtig groen of flets okergeel. Op de voorvleugel bevindt zich meestal een duidelijke brede zwartgrijze met groene middenband. Doordat de middenband minder snel vervaagt dan de rest van de vleugel, valt deze bij oudere vlinders beter op. Soms is de middenband gereduceerd tot enkele dunne golvende dwarslijnen met kleine streepjes op de aders.
Vliegtijd en gedrag
Half april-begin oktober in twee generaties. De vlinders rusten overdag op boomstammen. Ze vliegen vanaf de schemering en komen op licht.

Voorvleugellengte: 13-18 mm. Een erg variabele spanner, die echter goed te onderscheiden is van andere voorjaarssoorten. De brede, enigszins afgeronde voorvleugel (die van het mannetje is iets spitser dan die van het vrouwtje) is meestal lichtgrijs; soms donkerder of met een bruine of groene tint. Verse vlinders hebben langs de voorrand soms een duidelijke roze zweem. De centrale dwarsbanden zijn meestal vaag.
Vliegtijd en gedrag
Half maart-half mei in één generatie. De vlinders rusten overdag op boomstammen of paaltjes. Ze vliegen vanaf de schemering, komen op licht en bezoeken wilgenkatjes.
Gelijkende soorten vlinder
Zie de lichte blokspanner (Lobophora halterata). Mannetjes van de kleine wintervlinder (Operophtera brumata) hebben rondere vleugels; de vliegtijd van beide soorten overlapt niet.

Voorvleugellengte: 9-12 mm. Deze kleine spanner rust altijd met de vleugels omhoog geklapt. Op de zandkleurige onderzijde van de vleugels bevinden zich enkele donkere dwarslijnen; de franje is crèmekleurig en bruin geblokt met een kleine uitstulping in de zoom midden op de achtervleugel. De bovenzijde van de voorvleugel is leverkleurig; bij de vleugelwortel en langs de voorrand lichter geelachtig bruin. Op de voorvleugel bevinden zich drie dwarsbanden die soms alleen maar bij de voorrand zichtbaar zijn.
Vliegtijd en gedrag
Eind april-half september in twee generaties; de tweede generatie is partieel. De vlinders laten zich overdag gemakkelijk opjagen van de waardplant en gaan daarna vaak op de grond zitten. Ze vliegen het liefst in de schemering en komen daardoor slechts in kleine aantallen op licht.
Gelijkende soorten vlinder
Het geel spannertje (Hydrelia flammeolaria) rust met de vleugels vlak uitgespreid en heeft geen geblokte franje; op de vleugels bevindt zich bovendien een donkere middenstip. Zie ook het bosbesbruintje (Macaria brunneata).

De voorvleugellengte bedraagt tussen de 13 en 15 mm. De basiskleur van de voorvleugel is wittig, met een zeer brede middenband, die aan de buitenkant een scherpe tand heeft. De achtervleugel is wittig.
De scherphoekbandspanner gebruikt vogelmuur en andere soorten muur als waardplant. De rups is te vinden van juni tot september. De soort overwintert als pop. Er zijn jaarlijks twee generaties die vliegen van eind april tot halverwege augustus.

Voorvleugellengte: 11-14 mm. Een fijn getekende, licht bruinachtig grijze spanner. De variabele middenband lijkt opgebouwd uit een serie afzonderlijke vlekken die bij de binnenrand van de vleugel soms los van elkaar liggen. De middenband wordt afgegrensd door zwarte dwarslijnen, die via een witachtige afzetting grenzen aan een lichtere zone en daartegen scherp afsteken. De binnenzijde van de middenband heeft een opvallende scherpe inkeping. In de vleugelpunt ligt een rijtje van drie (soms één of twee) diagonale zwarte streepjes, die soms doorlopen tot aan de middenband. Het vrouwtje is kleiner dan het mannetje en heeft een smallere voorvleugel.
Vliegtijd en gedrag
Eind september-half november in één generatie. De vlinders worden overdag soms rustend aangetroffen op de waardplant en zijn in het donker vaak gemakkelijk waar te nemen rond de waardplant, waar ze soms in grote aantallen rondvliegen en paren. Ze komen op licht.

Hier ze je de onderkant van de Schimmelspanner.